Een snelle Zweedse.
Snel kan ook schoon zijn - Eva Håkansson is hier zeker van. De werktuigbouwkundig ingenieur met een doctoraat wil de wereld laten zien dat milieuvriendelijke voertuigen snel en leuk kunnen zijn en dat werktuigbouwkunde een uitstekende keuze is voor vrouwen. Op weg met de snelste vrouwelijke motorrijder ter wereld, die een nieuw wereldrecord neerzette van 434 km/h met haar zelfgemaakte 'KillaJoule' streamliner.
Het is de schuld van de genen
Eva Håkansson houdt er van om volledig nieuwe voertuigen te ontwerpen en doet met deze voertuigen mee aan races. Het zit waarschijnlijk in haar genen. Eva groeide namelijk op in Zweden met een vader die 's avonds aan motorfietsen sleutelde en in het weekend deelnam aan races. Zijn monteur: haar moeder. Het logische gevolg: Eva was al op het circuit te vinden toen ze nog een baby was.
"Mijn vader was een ingenieur en kampioen in motorraces. Ik heb zijn liefde voor wetenschap en motoren geërfd", zegt de 35-jarige, die tegenwoordig in de VS woont. "Ik groeide vrijwel op in zijn motorworkshop en hij moedigde mij altijd aan om mee te sleutelen. Hij stond erop dat ik aan mijn eigen auto en motorfiets werkte. In 2007 bouwden wij samen een motor om tot e-bike. Dat was het begin van mijn liefde voor elektrische voertuigen."
Eva Håkansson
Volledig geladen
De motorfiets die zij met haar vader bouwde was de 'ElectroCat'. In Januari 2008 was het de eerste geregistreerde e-bike in Zweden. Kort daarna werd zij uitgenodigd om haar ElectroCat aan het Zweedse parlement te presenteren en om als belangrijkste spreker een presentatie te geven over de voordelen van elektrische voertuigen.
"Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat een motorfiets ooit in een parlementair gebouw is geweest. De geheime dienst was eerst enigszins sceptisch, totdat zij erachter kwamen dat er geen brandstof in de motorfiets zat. Gelukkig paste de bike net in de lift. Wij brachten hem de nacht ervoor via een achterdeur naar het parlementsgebouw. Ik had het idee dat ik in een James Bond-film zat."
Snel en groen
De jaren werden gekenmerkt door werk, werk en nog eens werk. Het koppel werkte voltijds en studeerde naast hun werk. Op vrije avonden en in het weekend werd de KillaJoule gebouwd, omgebouwd, aangepast en voorbereid. Hiernaast waren er ook nog eens races om de ecologische voordelen van batterij-aangedreven motorfietsen te promoten.
Beiden zijn ingenieur - dus de conversies en modernisering van de batterij-technologie gingen snel. Er werd een zijspan gebouwd en de transmissie werd omgezet van D.C.-motoren, ogenschijnlijk van het stenen tijdperk, naar A.C.-motoren, meer in lijn met het ruimtevaarttijdperk. De snelste motorrijder ter wereld? Dat leek op dat moment een onhaalbaar doel.
"Ik heb een niet te onderdrukken wil om dingen te proberen die nog nooit iemand heeft geprobeerd", legt Eva uit. "Ik vind het leuk om de grenzen van technologie te overschrijden en mijn vaardigheden tot op de grens te testen. Ik wil altijd de beste zijn in alles. Om het doel te bereiken dat wij voor onszelf hebben gesteld, moeten wij elke dag werken. Wij moeten dit zo graag willen, dat wij nooit op zullen geven. Ik vind sleutelen leuker dan rijden en dat is belangrijk, omdat je 360 dagen per jaar in de workshop doorbrengt en maar vijf dagen op het circuit.
De jacht op records
Op volle snelheid naar een schone toekomst
In augustus zal Eva nog een keer haar grenzen met de KillaJoule testen op de Speed Trials op Lake Bonneville - met de hoop om een ander record te breken. Ze legt haar strategie uit - snelheid gebruiken om het potentieel van batterij-aandrijvingen vrij te maken - 'verborgen eco-activisme'. En als zij daarbij ook kan demonstreren dat vrouwen buitengewone ingenieurs kunnen zijn, is dat een andere geslaagde missie voor Eva Håkansson. Ze is trots dat ze in haar vaders voetsporen kan treden, aan wie zij haar kennis en vaardigheden dankt. "Als ik een lastig mechanisch probleem heb, bel ik hem op want hij heeft altijd een oplossing klaar. Ik heb zoveel van hem geleerd. Hij is de reden dat ik records kan breken met een voertuig dat ik met mijn eigen handen heb gebouwd.
